İnsanın arzularıyla ilişkisinin raydan nasıl çıkabildiği, tüketim toplumunun sınırları zorlayan istek üretimi mekanizmasına bir süredir maruz kalan çağdaş bireyler olarak çoğumuz için tanıdık bir deneyim. “Doğru” şeyleri arzulamak, bebeklerin erken dönem aşırı taklitçi öğrenme süreçlerine biraz şahit olanlarımızın anatomisini yakından bileceği üzere, doğuştan gelen bir beceri olmadığı gibi uğruna savaş verilerek kazanılması gereken bir özgürlük dahi olabilir (Yaşam evresinin ilerleyen dönemlerinde de insanın doğru şeyleri arzulamayı öğrenmesinin zorluğuna kanıt bulmak için beğenmediğimiz ve değiştirmek istediğimiz alışkanlıklarımıza bakmamız kâfi). Arzu ve isteklerin, kendilerine erişildiği anda büyülerini yitirmesinin ve ortaya çıkan boşluğun ivedilikle yeni bir arzuyla ikame edilmesinin (hedonik adaptasyon), sonsuz arzular döngüsünün içerisinde bitmeyen hayal kırıklıklarının peşinde koştuğumuza işaret ettiği muhakkak.
HR Mayıs Dergisi makalemizin tamamına ulaşmak için tıklayınız.
SPOTIFY
YOUTUBE
Daha fazlasını için:
